Special Fic 59Uri คู่ซ่าคู่แสบแถมดับเบิ้ลซึน

ข้อมูลเบื้องต้น

 ขอโทษที่ดองไว้ซะนาน(จนเรื่องใหม่คลอดออกมาแล้ว)นะฮะ

สำหรับผู้ที่หลงเข้ามาทุกคน Merry Christmas & Happy New Year นะฮะ

ขอฝากผลงานห่วยๆ (ที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องเล้ย)

ช่วยติชมกันตามความเป็นจริงนะฮะ(รีบปั่นแทบตาย ออกมาเน่าซะไม่มี =_=)

เนื้อเรื่อง

The Crazy Wind Present… Special Fic 59Uri คู่ซ่าคู่แสบแถมดับเบิ้ลซึน

ณ ห้องเช่าหมายเลข 59 เวลา 17.59 (ทำไมเลขมันแปลกๆ)

      โกคุเดระ ฮายาโตะ เด็กหนุ่มผมสีเงิน นัยต์ตาสีเขียวมรกต ที่เป็นที่หลงไหลของสาวๆเกือบครึ่งโรงเรียน (อีกครึ่งนึงหลงยามะ ^-^) นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานของตน กำลังหยดสารสีแปลกๆลงในหลอดทดลอง

      “DNA ของพวกคลั่ง UMA 2 หยด ผงสะเก็ดหินจากรูปปั้นโมอาย 1 ช้อนชา เมือกเนสซี 3 หลอด เกล็ดเงือก 1 เกล็ด แหม~ นี่ดีนะที่วันนั้นเราชนะงานประกวด...” โกคุเดระนึกย้อนไปถึงเมื่อวานนี้...

‘ดีจ้า วันนี้เราจะมาประกวดร้องเพลงวันเกิดชั้นกัน’ รีบอร์นบอกทุกคน

‘หวา แล้วชั้นจะชนะได้ยังไงกันเล่า’ สึนะบอก

‘ดีนะที่เราซ้อมแล้ว ^v^’ โกคุเดระคิด

      ผลก็คือ...โกคุเดระเป็นผู้ชนะ! มากลับเพลง Loops

“เฮ้อ ถ้าคุณรีบอร์นให้จับคู่ได้ รุ่นที่ 10 ก็คงได้ด้วย” โกคุเดระพูดอย่างเสียดาย

‘และสำหรับรางวัล...นายอยากได้อะไร’

‘เอ่อ...ผมอยากเป็นมือขวา...’

‘ไปฝึกวิทยายุทธ์มาใหม่แล้วค่อยสมัคร ชั้นจะให้เป็นของ’

‘อืม...ผมขอเป็น...หนังสือ “สารพัดเรื่องลึกลับฉบับขาวอิตาลี” แล้วก็พวกของแปลกๆครับ’

“แล้วชั้นก็ได้ไอนี่มา แหม~คุณรีบอร์น ช่างใจดีจริงๆ” โกคุเดระคิด แต่ไม่ทันระวัง หลอดทดลองเปล่าๆตกลงสู่พื้น โกคุเดระรีบเก็บ แต่กล่องวองโกเล่ก็ตกอยู่ที่พื้อน และรูเสียบแหวนก็อยู่ด้านบน แหวนของโกคุเดระเหมือนมีอะไรดึงดูดให้เสียบเข้าที่กล่อง (อะไรมันจะพอดีขนาดน้าน~)

      ปึ้ก!!! พลังใจของโกคุเดระไหลลงไปรวมที่แหวนพอดี กล่องเปิดออก เจ้าอุริกระโดดออกมาจากกล่องทันที

“เฮ้! อุริ มานี่นะ!!!” โกคุเดระพยายามเก็บอุริเข้ากล่อง

“แง้ว ฟ่อ ฟึ่บๆ” แต่ก็ไม่สำเร็จเหมือนเดิม เจ้าอุริข่วนเข้าที่หน้าสวยของเด็กหนุ่ม

“เฮ้ย! ทำอะไรของแกฟระ!!! โอ้ย! เจ็บๆๆๆๆ” เด็กหนุ่มกุมหน้าที่มีแต่รอยข่วนของเจ้าสมิงวายุ พอเปิดออกก็พบว่า หางยาวๆของเจ้าสมิงวายุได้ปัดกวาดเหล่าของที่พึ่งได้รับมาเสียจนตกหมด และหางยาวๆนั่น ก็ได้ไปกระทบกับหลอดที่โกคุเดระเพิ่งถือเมื่อกี้นี้

“อย่า!!!” โกคุเดระร้องห้าม แต่ไม่ทันแล้ว หางยาวๆนั่นกวาดจนของและสาระสำคัญ หล่นระเนระนาด

“แง้ว” อุริรีบกระโดดลงจากโต๊ะที่ราบพนาสูร แต่สาระสำคัญ ดันหกใส่เจ้าสมิงวายุเต็มๆ

“แง้ววว” และนั่นคือเสียงสุดท้ายที่โกคุเดระได้ยินก่อนสลบไปเพราะช็อก =_=

      หงึกๆ หงึกๆ โกคุเดระถูกใครบางคนเขย่าตัวให้ตื่นขึ้น

‘ใครกันนะ ก็เราอยู่คนเดียวนี่’ โกคุเดระคิด พลางปรือตาสีเขียวมรกตขึ้นมา
”นี่เจ้านาย! อย่ามัวแต่หลับซิยะ! ตื่นมาเอาปลาใช้ชั้นกินเดี๋ยวนี้เลยนะ!” ข้างกายของเด็กหนุ่มมีเด็กสาวผมสีแดงยาว ผิวสีน้ำนม ดวงตากลมโตสีแดงจัด มีเค้าโครงของอุริอยู่ คือ...มีหูแมวและหางแมว!!!

“เธอ...ใครกัน หรือว่า...อุริ?!” โกคุเดระตกใจ+สภาพของอุริตอนนี้นั้น มีผ้าห่มสีแดงลายหัวกะโหลกไขว้ของเขา ห่อพันร่างกายของเด็กสาวเบื้องหน้า ผ้าห่มสีแดงเข้ากับผมแบะตาของเจ้าตัว แต่ดูตัดกันอย่างสวยงามกับผิวสีน้ำนม ทำให้เขาถึงกับหน้าแดงแปร๊ดไม่ต่างกับสีผ้าห่ม

“ก็ใช่นะซิยะ ตาทึ่ม ไปเอาปลามาให้ชั้นเดี๋ยวนี้!” เด็กสาวเบื้องหน้า หรืออดีตสมิงวายุสั่งเจ้านายที่นั่งนิ่งหน้าแดงแปร๊ด

“ตาทึ่ม รากงอกรึไงยะ!” เด็กสาวเริ่มขึ้นเสียง และยกมือขาวๆขึ้นมาเตรียมจะข่วน ผ้าที่พันรอบร่างกายเริ่มจะหลุด แต่...

“เอาชุดนี้ไปใส่ก่อน เข้าไปในห้องน้ำแล้วใส่ชุดนี้ซะ! ชั้นถึงจะเอาปลาให้” โกคุเดระตั้งสติได้ รีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าของเขา และคว้าเสื้อแขนยาวที่เป็นแขนสีแดง แต่ตัวเสื้อสีครีม (ไปดูเล่ม 7 ตอนโกคุกลายเป็นเด็ก) ยื่นให้กลับเด็กสาวที่ผ้าห่มหลุดลงมาเรื่อยๆ และหยิบกางเกงขาสั้นของเขาให้ เด็กสาวเริ่มรู้ตัว หน้าแดงและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ

“ฮู่ว โล่งอกไปที” โกคุเดระสบายใจ เพราะถ้าอุริกระโจนเข้ามาข่วนเขาตามปกติ ผ้าห่มจะต้องหลุดแน่ๆ

      แอ้ด~ เด็กสาวเดินออกมา พร้อมกับเสื้อแขนยาวตัวโปรดของโกคุเดระ ที่ยาวย้วยเลยแขนของเด็กสาว เสื้อตัวโคร่งเพราะขนาดตัวไม่เท่ากับเจ้าของ เสื้อยาวจนแทบไม้ต้องใส่กางเกง กางเกงขาสั้นตัวใหญ่ของโกคุเดระ ถูกพับขึ้นทั้งสองข้างให้เท่ากัน เผยให้เห็นเรียวขาสวย เจ้าตัวออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด ใบหน้าสวยๆเบี้ยวบูดเพราะความหิว หูแมวพับลงข้างหนึ่ง หางส่ายไปมาเพราะความหงุดหงิด

“นายทึ่ม เมื่อไหร่จะได้กินปลาซักที” เด็กสาวเริ่มมีน้ำตาคลอบ้า แขนทั้งสองทำท่าเหมือนแมวขออาหารเจ้านาย แลดูโมเอะปนซึนยังไงไม่รู้ =_= ทำเอาเด็กหนุ่มเริ่มคิดว่า เด็กสาวตรงหน้าเขาใช่เจ้าอุริจริงหรือไม่ แต่ก็รีบหยิบเสบียงประทังชีวิต ปลากระป๋องตราวองโกเล่ที่เขาเคยจับฉลากได้ตอนงานฉลองวันเกิดบอสแห่งคาบัคโรเน่ (รุ่นที่ 9 ส่งผลิตภัณฑ์มาให้จับฉลาก)

“อะนี่ เหลืออยู่นิดหน่อย ชั้นกินไม่หมดหน่ะ เอาไป” ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่พอเปิดตู้เข้าไป มีส่วนของอุริกองโต และส่วนของเขาอีก 4-5 กระป๋องเท่านั้น

“ฮึ คนใจร้าย ไม่ยอมให้ชั้นออกมาข้างนอกบ้าง ขังอยู่แต่ในกล่องแคบๆ” เมื่ออุริได้ปลาก็เริ่มบ่นอีกครั้ง แต่แขนเสื้อยาวๆก็เป็นอุปสรรคเหมือนกัน

“เอ้า ฮึบ เอ๋ เปิดไม่ได้อ่ะ” ร่างบางพยายามเปิดปลากระป๋องอย่างทุลักทุเล โกตุเดระเห็นดังนั้นจึงหยิบมาเปิดให้

“อะนี่ เห็นแล้วมันรำคาญหน่ะ” โกคุเดระเปิดเสร็จก็ยื่นให้อุริ แต่อุริก็ยังไม่ยอมกิน

“ทำไมอีกหล่ะ - -*” โกคุเดระถามอย่างหงุดหงิด แต่อุริไม่ตอบ แล้วยื่นมือให้      โกคุเดระดู

“เอ่อ...เข้าใจแล้ว ชั้นป้อนให้ก็ได้ เชอะ!!!” หมึกน้อยเริ่มเข้าใจว่า แขนเสื้อมันยาวเกินไป ทำให้เจ้าอุริกินปลาไม่ได้

      ปลาชุ่มซอสสูตรพิเศษของวองโกเล่ค่อยๆละเลียดเข้าปากแมวน้อยในร่างคน ผ่านมือ(หรือหนวด =_=) ของเจ้าปลาหมึก แมงน้อยทำท่าน่ารัก

“อาหย่อย อิ่มแย้ว นอนดีก่า >w<” เจ้าแมวน้อยล้มลงนอน แต่...

“ช่วยกันเก็บหน่อยเซ๋!!!” โกคุเดระบ่น และเริ่มนึกสงสัยว่า ทำไมสมิงวายุจึงเปลี่ยนร่างเป็นครึ่งคนครึ่งแมว จึงเดินไปยังสูตรที่พบในหนังสือ

“อืม...หน้า 159 (?!) อะ เจอแล้ว เราเลือกสูตรค้นหา UMA นี่ ทำไม เอ๊ะ?! หรือว่า ทีเราทำมัน...หน้า 169 (?!) นี่! สูตร...Cathuman นี่ ทำผิดพลาดซะได้ เอ๋ จะอยู่ได้ 8 ช.ม. งั้นเหรอเนี่ย งั้นตอนเที่ยงคือ ยูริ(ชื่อตอนเป็นคน) ก็จะหายไป” โกคุเดระอ่าน ซึ่งเขียนไว้ดังนี้ ‘สูตร Cathuman เมื่อแมวกลายเป็นคน บลาๆๆๆๆ อยู่ได้ 8 ช.ม. ก็จะกลับเป็นแมว ป.ล. ห้ามใช้สูตรซ้ำกลับแมวตัวเดิม’

“เฮ้อ...งั้น คงต้องอยู่กลับยูริไปจนกว่าจะครบ 8 ช.ม. ละกัน เฮ้ ยูริ ดูทีวีกันมั้ย” โกคุชวนอุริที่นอนแผ่หลา

“ชั้นต้องเป็นฝ่ายเลือกช่องนะยะ!”

“ชั้นต่างหากหล่ะ”

“ชั้น” เจ้าของนัยน์ตาสีแดงไม่ยอมแพ้

“ชั้น” เจ้าของนัยน์ตาสีเขียวก็ไม่ยอมแพ้บ้าง =_=

-ทั้งห้องเงียบกริบ มีเพียงสองสายตาที่ส่งกระแสจิตสงครามเย็นออกมา-

“เอาเป็นว่า ดูรายการก่อนก็แล้วกัน” เจ้าของนัยน์ตาสีเขียวเป็นฝ่ายยอมแพ้ก่อน

      รายการทีวี

1. เจ้าหญิงขี้งกกับเจ้าชายโรคจิต >>> BM

2. จำเลยรัก (ฮิตมาก) >>> XS

3. วาเรียดา >>> (คู่นี้ฮิตมากจนต้องสร้างเรื่องใหม่) X = แซนศักดิ์ S = วาเรียดา

4. ธรรมทอล์กโชว์กับสัปปะแหล

5. ขบวนการวาเรียป่วนโลก (นักแสดงนำ >> F)

6. ทวายหลาย >>> BM

7. สิ่งเล็กๆที่เรียกว่างก >>> BM

8. กวน เนียน โมเอะ >>> นักแสดงนำ 27, 80, F (เป็นเพื่อนกัน)

9. ปีศาจจอมโวยวายกับสัตว์เลี้ยงจอมดื้อ (คลิปแอบถ่ายของโกคุเดระ =_=)

“ดูช่อง 9 ก็แล้วกัน” และทั้งคู่ก็ดู TV ไปพลางนึกถึงเวลาที่ยูริเป็นแมว

      23.30 น. เวลาใกล้จะหมด อุริจะต้องกลับไปเป็นแมว จู่ๆ ยูริก็พูดขึ้นมา...

“ชั้นอยากกินน้ำส้ม ไปซื้อด้วยกันหน่อยซินายทึ่ม!” ยูริพูดอย่างเอาแต่ใจ

“แล้วทำไมชั้นต้องไปด้วยฟระ - -*” โกคุเดระพูดอย่างหงุดหงิด

“ก็นายเป็นเจ้านายของชั้น ถึงจะทึ่มก็เหอะ!” ยูริโวยวาย

      และแล้ว... ยูริและโกคุเดระ ก็ได้ไปที่แฟมิลี่มาร์ท(ทำไมไม่ไปเซเว่นหละ ^-^;)

“เอานี่ เอาไป จะได้จบๆซะที - -*” โกคุเดระพูดแล้วก้มลงดูนาฬิกา ขณะนี้เวลา 23.40 น.

“อึ่กๆ” เสียงยูริกระดกน้ำส้ม

“เฮ้ย! โกคุเดระ” เสียงทุ้มๆเอ่ยเรียกชื่อเด็กหนุ่ม

“อะไร!” โกคุเดระตอบอย่างหงุดหงิด

“แกหน่ะ ชั้นยังไม่ได้ชำระแค้นที่ค้างไว้เลยนะ” ปรากฏร่างนักเลงคนหนี่งกับพรรคพวกกลุ่มใหญ่ ก้าวเข้ามาหาโกคุเดระและยูริ

“จะมีเรื่องเรอะ! มาเลย!” โกคุเดระตลุยเข้าไปฟัดกับพวกนักเลง =_= มีนักเลยคนหนึ่ง ก้าวเข้ามาหมายจะจับตัวยูริ

แต่ยูริใช้วิชามาร (ข่วนหน้า) จัดการเสียสลบ ยูริตะลุยสู้พร้อมดกคุเดระ (ว้าว 0_0 หญิงแกร่ง!)

      ผลออกมาคือโกคุเดระและยูริเป็นฝ่ายชนะ!!! ทั้งคู่หันมายิ้มให้กัน

23.55 น.

“ใกล้หมดเวลาแล้วซินะ” โกคุเดระพูดอย่างเศร้าๆ

“อืม~ อีก 5 นาทีหน่ะ ต้องลากันแล้วซินะ” ยูริตอบรับ

“ก่อนจะจากกัน ชั้นขอพาไปที่ๆนึงได้มั้ย?”

“อืม”

และแล้ว ทั้งคู่ก็มายังริมแม่น้ำ(ที่โกคุสู้กับพวกที่จะจับตัวฟูตะ)

23.58 น.

“ยูริ...ไม่ซิ อุริ ชั้นว่า ชั้นคงรักเธอแล้วมั้ง -///-” โกคุพูดหน้าแดง

“ไม่ใช่รักหรอก...คง...ผูกพันธ์มากกว่ามั้ง ก็นายเป็นเจ้านายของชั้นนี่” อุริหรือยูริบอกกับโกคุเดระผู้เป็นเจ้านาย

“คงงั้นหละมั้ง”

      รัก...ไม่ใช่งั้นเหรอ...ความผูกพัน...เป็นอย่างงั้นซินะ...

      สายลมพัดผ่านทั้งคู่ไป และไม่หวนกลับมา มั้งเจ้านายและแมว(ในร่างคนนั่นแหละ!) นั่งชมแสงจันทร์ด้วยกันริมแม่น้ำ

23.59 น.

“ยูริ 23.59 น. แล้วนะ ชั้นอยากให้เธอพูดได้ตอนเป็นสมิงวายุ”

“ถึงจะพูดไม่ได้ แต่ใจของเราย่อมสื่อถึงกันได้แน่นอน”

23.59.50 น.

“ใกล้แล้วซินะ”

-ติ๊กต่อก-

51    52    53    54   55...

“See you again next time” ทั้งคู่เอ่ย

56    57    58    59    60

ปุ้ง!!!

      ร่างของยูริกลับเป็นแมวเหมือนเดิม

0.00 น.

      เสื้อแขนยาวแขนสีแดงตัวโปรดที่เด็กสาวเคยใส่ กับกางเกงขาสั้นของเค้าถูกกองไว้ต่อหน้า กองเสื้อผ้าขยับไปมา

“ยูริ!!!” โกคุเดระเรียกชื่อเด็กสาว

“แง้ว” กองเสื้อผ้าถูกคุ้ยออก แมวหรือสมิงวายุเดินออกมาและ หาว...

‘อุริ’

‘เจ้านายจอมทึ่มของชั้น’ อุริจ้องหน้าโกคุเดระแล้วส่งกระแสจิต

“สื่อกันได้จริงๆซินะ อุริ” โกคุเดระดีใจ แต่ลืมไปอย่างนึง...

      อุริเพิ่งด่าเค้าไปว่าเจ้านายจอมทึ่ม!

“อ๊าก!!! ไอบ้าอุริ” โกคุเดระอาละวาดพยายามจับสมิงวายุเข้ากล่อง แต่ผลก็เหมือนเดิม...คือ เขาโดนข่วนจนหน้าแสบไปหมด!

> 

>> 

>>> 

>>>> 

>>>>> 

>>>>>> 

>>>>>>> 

>>>>>>>> 

>>>>>>>>> 

>>>>>>>>>> หุๆๆๆ ตูไม่ให้โกคุได้คู่กะอุริหรอก Kufufu ^-^

            โกคุอยู่เป็นโสดดีที่สุด 555+ (Me<<<โดน Fc โกคุกระทืบ)

            ติดตามฟิคเรื่องต่อไปด้วยเน้อ (ที่ iD ไรเตอร์เองนะ ^-^)